ابزاری موثر برای جنگ‌های امروزی | نگاهی به پهپادهای ساخته شده در کشورهای مختلف دنیا
تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۴۷۸۹۰
به گزارش همشهری آنلاین، پهپادها برای حمله به مواضعی که نیاز به هدف‌گیری دقیق دارند یا نمی‌توان آن اهداف را با استفاده از جنگنده و موشک‌های بزرگ منهدم کرد، به ویژه اهدافی در مناطق کوهستانی به کار گرفته می‌شوند. ایران نیز در سال‌های اخیر به کشورهای مهم سازنده پهپاد پیوسته است.
هواپیمای بدون سرنشین جنگی (UCAV) که به نام پهپاد جنگی شناخته می‌شود، برای جمع آوری اطلاعات، نظارت، دستیابی به هدف، و شناسایی استفاده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
امروزه دیگر فناوری پهپاد منحصر به آمریکا یا کشورهای اروپایی نیست و در تعداد دیگری از کشورهای دنیا از جمله ایران با استفاده از فناوری‌های روز پهپادهای پیشرفته ساخته شده به کشورهای متقاضی هم صادر می‌شود.
در این مطلب به تعدادی از پهبادهای مطرح ساخته شده در عرصه جهانی می‌پردازیم.
پهباد جنرال اتمیکس ام کیو ۱ پرادیتور - آمریکا
«جنرال اتمیکس ام کیو ۱ پرادیتور» (MQ-۱ Predator)که اغلب به عنوان هواپیمای بدون سرنشین شکارچی شناخته می‌شود یک پهپاد ساخته شده توسط کمپانی جنرال اتمیکس است که بیشتر در فاصله سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۸ توسط نیروی هوایی آمریکا (USAF) و آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) استفاده می‌شد. این پهباد در اوایل دهه ۱۹۹۰ برای شناسایی هوایی و نقش‌های رصد رو به جلو طراحی شد، این پهپاد دوربین‌ها و سنسورهای دیگر را حمل می‌کرد، این پهپاد بعدها برای حمل و شلیک دو موشک «AGM-۱۱۴ هلفایر» یا مهمات دیگر اصلاح و ارتقاء یافت. از این پهپاد در جنگ‌های افغانستان، پاکستان و مداخله ناتو در بوسنی، بمباران سال ۱۹۹۹ یوگسلاوی، جنگ عراق، یمن، جنگ داخلی لیبی در سال ۲۰۱۱، در سوریه در سال ۲۰۱۴ و بعدتر در سومالی نیز استفاده شد.
چنگدو GJ-1 - چین
چنگدو GJ-1 که با نام «وینگ لونگ ۱» نیز شناخته می‌شود، یک هواپیمای بدون سرنشین (پهپاد) با ارتفاع متوسط است که توسط گروه صنعت هواپیمای چنگدو در جمهوری خلق چین ساخته شده است. این پهپاد که برای استفاده به عنوان سکوی شناسایی و شناسایی هوایی در نظر گرفته شده است، می‌تواند به سلاح‌های هوا به سطح برای استفاده در نقش هواپیمای جنگی بدون سرنشین (UCAV) مجهز شود. انواع حسگرها از جمله برجک مادون قرمز رو به جلو و رادار دیافراگم مصنوعی را می‌توان روی چنگدو GJ-1 نصب کرد. علاوه بر این، این هواپیما قابلیت حمل سلاح را نیز دارد.ظرفیت کل این پهباد برای حمل حسگرها و سلاح‌ها ۲۰۰ کیلوگرم است.
بیشتر بخوانید:
اینفوگرافیک | معرفی برترین پهپادهای نظامی ایرانبایکار بایرکدار تی بی ۲ – ترکیه
پهباد «بایکار بایرکدار تی بی ۲» یک وسیله نقلیه هوایی جنگی بدون سرنشین (UCAV) در ارتفاع متوسط با استقامت طولانی است که قادر به انجام عملیات پرواز از راه دور یا خودکار است. این پهپاد توسط شرکت ترکیه‌ای «صنایع بایکار ماکینا» عمدتا برای نیروهای مسلح ترکیه تولید می‌شود. پهپاد بیرقدار ۲ توسط یک خدمه هوایی در یک ایستگاه کنترل زمینی، نظارت و کنترل می‌شوند. توسعه پهپاد تا حد زیادی به سلجوق بایرکدار، دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه «ام آی تی» آمریکا نسبت داده شده است. تا ماه نوامبر ۲۰۲۱، پهپاد بایرکدار تی بی ۲، ۴۰۰ هزار ساعت پرواز را در سراسر جهان تکمیل کرده بود. مدل صادراتی این پهپاد نیز به ارتش تعدادی از کشورهای دیگر فروخته شده است. این پهپاد قادر به شلیک بمب‌های هدایت شونده لیزری است.
نسکام براق – پاکستان
«براق» یک پهپاد بدون سرنشین (UCAV) است که به طور مشترک توسط کمیسیون ملی مهندسی و علمی (NESCOM) و نیروی هوایی پاکستان (PAF) توسعه و ساخته شده است. از سال ۲۰۰۴، آمریکا حملات بحث برانگیزی را با پهپادهای خود در مناطق شمال غربی پاکستان انجام داده است. برای سال‌ها، پاکستان به آمریکا فشار می‌آورد تا به این کشور اجازه دهد پهباد «ام کیو ۱ پریدیتور» را خریداری کند، اما این درخواست‌ها به دلیل ترس آمریکا از گسترش فناوری پهپادی رد شد. با افزایش ناامیدی از امتناع آمریکا از فروش پهباد و سیاسی شدن حملات پهپادهای در پاکستان، برنامه ساخت پهباد «براق» به طور پنهانی با همکاری میان نیروی هوایی پاکستان و کمپانی «نسکام» در سال ۲۰۰۹ آغاز شد. تصور می‌شود در ساخت «براق» از پهپاد آمریکایی ام کیو ۱ پیدیتور، پهپاد چینی «سی ای اس رینبو سی اچ ۳ ای» و پرنده ایتالیایی بدون سرنشین «سلکس اس فالکو» الهام گرفته شده باشد.
بیشتر بخوانید:
مهاجر، شروع یک جریان عظیم | پهپادهایی که نشان از اقتدار دارند
کرونشتات اوریون – روسیه
«کرونشتات اوریون» خانواده ای از پهبادها (UAV) روسی است که توسط گروه کرونشتات توسعه یافته است. انواع مختلفی از این پهپاد، هم برای بازار داخلی و هم برای بازار صادراتی روسیه تولید شده است. نسخه اصلی روسی این پهباد می‌تواند چهار بمب هدایت شونده یا چهار موشک را حمل کند و حداکثر قادر به حمل بار ۲۰۰ کیلوگرمی است. در ۲۴ آگوست ۲۰۲۱، گزارش شد که وزارت دفاع روسیه و کمپانی کرونشتات قراردادی را برای خرید ۵ گروه رزمی از نسخه ارتقا یافته اوریون (همچنین به عنوان سیروس) زا امضا کردند. هر گروه چندین پهپاد خواهد داشت. تحویل این پهبادها برای سال ۲۰۲۳ برنامه ریزی شده است.
بوئینگ ام کیو – ۲۸ گوست بت (پهپاد رادارگریز) – استرالیا
بوئینگ «ام کیو – ۲۸ گوست بت» که قبلا با نام سیستم تیمی نیروی هوایی بوئینگ (ATS) و پروژه وینگمن شناخته می شد، یک پهباد رادارگریز، چند منظوره و بدون سرنشین است که توسط بوئینگ استرالیا برای نیروی هوایی این کشور (RAAF) در حال توسعه است. این پهباد به عنوان یک هواپیمای بدون سرنشین چند برابر کننده نیرو طراحی شده است که قادر به پرواز در کنار هواپیماهای سرنشین دار برای پشتیبانی و انجام ماموریت‌های مستقل با استفاده از هوش مصنوعی است. این پهباد از یک سیستم بسته ماموریت مدولار در دماغه استفاده می‌کند که در آن می توان کل دماغه هواپیما را جدا کرد و به سرعت با دماغه دیگری با مجموعه‌ای متفاوت از تجهیزات یا تسلیحات برای ماموریت‌های مختلف از جمله جنگ، شناسایی نیرو و جنگ الکترونیک جایگزین کرد.
کوراکس (کلاغ) محصول بی آی ای سیستمز (رادارگریز) - بریتانیا
کوراکس، همچنین به معنای کلاغ نیز شناخته می‌شود. این پهباد یک نمونه اولیه هواپیمای بدون سرنشین (UAV) برای نیروهای مسلح بریتانیا است که توسط BAE Systems Military Air & Information ساخته شده است. اولین پرواز آزمایشی آن در سال ۲۰۰۴ و پس از یک چرخه توسعه ده ماهه انجام شد. این پهباد اولین بار در ژانویه ۲۰۰۶ در معرض دید عموم قرار گرفت. کوراکس از فناوری مخفی کار رادار گریز استفاده می‌کند.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: هواپیما پهپاد تکنولوژی فناوری هواپیمای بدون سرنشین شناخته می شود نیروی هوایی ساخته شده ام کیو ۱
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۴۷۸۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبدیل افکار خاموش ذهن به گفتار| ابزاری که اندیشه را واژه می‌کند!
خبرگزاری علم‌وفناوی آنا- هدا عربشاهی: استفان هاوکینگ، اخترفیزیکدان و ریاضیدان انگلیسی که بیش‌از هرچیز به‌دلیل مطالعاتش درباره سیاهچاله‌ها شناخته می‌شد، از اواخر میان‌سالی به‌طرز روبه‌رشدی برای برقراری ارتباط با دیگران با مشکل مواجه شد. آتروفی عضلانی نخاعی پیشرونده، بیماری حادی که در سن ۲۱ سالگی به او حمله‌ور شد علاوه‌بر فلجی ماهیچه‌های مورد نیاز برای راه‌رفتن و نوشتن، به‌تدریج عضلاتی را که در صحبت‌کردن نقش دارند درگیر کرد به‌طوری‌که او سال‌ها فقط با انقباض ماهیچه‌های گونه و انتقال این حرکات ازطریق حسگرهای فروسرخ به رایانه، توان نوشتن و صحبت‌کردن داشت. اما زمانی‌که او به سن ۷۱ سالگی رسید، قدرت ماهیچه‌های گونه‌اش هم به مرور تحلیل رفت و به‌این‌ترتیب، یکی از پویاترین ذهن‌های علم قادر بود فقط یک کلمه در دقیقه بنویسد. ازاین‌رو، سال ۲۰۱۳ شرکت آمریکایی اینتل، پیشگام در فناوری‌های تراشه و سامانه‌های رابط کاربری، دستگاه جدیدی ساخت که به این دانشمند اجازه می‌داد هر ۶۰ ثانیه ۵ تا ۱۰ کلمه بنویسد و حرف بزند. این سامانه که برپایه فناوری تشخیص چهره بود نه‌فقط حرکات عضلات گونه، که حرکات دهان و ابروها را هم ثبت می‌کرد و به‌این‌ترتیب، هاوکینگ می‌توانست از آن برای انتخاب حروف روی صفحه نمایشگر رایانه، نوشتن واژه‌ها و عبارات و تبدیل آنها به صدای الکترونیکی استفاده کند. اگر امروز این فیزیکدان انگلیسی زنده بود شاید می‌توانست به استفاده از نمونه‌های اولیه دستگاه‌هایی که به مدد هوش‌مصنوعی افکار را می‌خوانند و آنها را به کلمات تبدیل می‌کنند برای برقراری ارتباط با سرعتی بیشتر امیدوار باشد.
هوش‌مصنوعی سکوت ذهن را می‌شکند
از سال ۲۰۱۹ گروهی از دانشمندان دانشگاه کلمبیا در کانادا به سرپرستی پژوهشگر ایرانی، نیما مسگرانی، با کمک هوش‌مصنوعی گام‌های رو به جلویی را برای تحقق رویای امکان تبدیل افکار خاموش ذهن به گفتار برمی‌دارند. به اعتقاد این دانشوران، آنچه که درحال‌حاضر قدم‌های نخستین خودش را می‌پیماید ظرف یک‌دهه آینده به واقعیتی دردسترس تبدیل خواهد شد. تیم نیما مسگرانی مشغول توسعه الگوریتمی است که بااستفاده از هوش‌مصنوعی و استفاده از دستگاه الکتروانسفالوگرام قادر است سیگنال‌های مغز را به کلمات گفتاری تبدیل کند.
همچنین یک‌سال پیش‌از آغاز این پروژه، یعنی سال ۲۰۱۸، گروهی از دانشمندان علوم اعصاب دانشگاه تورنتو، سامانه‌ای را توسعه دادند که امکان بازآفرینی تصویر ذهنی را روی صفحه نمایشگر میسر می‌کرد. این سامانه زمانی مفید است که شخصی بخواهد چهره‌ای را تشخیص دهد که در ذهنش واضح است، اما قادر به توصیف آن برای کارشناسان تشخیص چهره یا کشیدن آن روی کاغذ نیست و با کمک این سامانه و به لطف اسکن افکار، بازنمایی آن چهره امکان‌پذیر می‌شود. آزمایش این پژوهشگران، نمونه‌ای از افرادی را شامل می‌شد که عکسی از صورت انسانی به آنها نشان داده شده بود و هنگام انجام الکتروآنسفالوگرام آنها باید درباره تک‌تک جزییات چهره فردی که تصویرش را دیده بودند فکر می‌کردند و هم‌زمان، دستگاه ثمره آن افکار را روی صفحه نمایشگر می‌کشید و بازنمایی می‌کرد. درنهایت چهره شخص در عکس به‌طور کامل روی نمایشگر ظاهر می‌شد.
اما نیما مسگرانی، سرپرست گروه پژوهشگران دانشگاه کلمبیا در این تحقیقات بر ابزار خاصی به‌نام «ووُکدر» به‌معنی «رمزگذار صوت» تکیه کرد. این دستگاه قادر است هر سیگنال صوتی را به‌صورت کدهایی رمزگذاری کند. الگوریتم‌هایی با قابلیت یادگیری جملات و داستان‌های کوتاه و بازتولید کلمات و گفتارهای خاص در این دستگاه نصب شده‌اند. این همان فناوری است که به سامانه دستیار صوتی الکسا محصول آمازون و سیری محصول اپل اجازه می‌دهد که به سوال‌های کاربران پاسخ صحیح ارائه دهند. این مطالعه داده‌هایی را از پنج بیمار مبتلا به صرع در‌حالی‌که تحت جراحی مغز و اعصاب بودند جمع‌آوری کرد. در مغز این بیماران یک سری الکترود کاشته شده بود که به دانشوران اجازه داد همان‌طورکه بیماران به داستان‌هایی که چهار نفر مختلف تعریف می‌کردند گوش می‌دادند اندازه‌گیری‌های الکتروکورتیکوگرافی جامعی انجام دهند. هر ضبط عصبی حداکثر ۳۰ دقیقه طول کشید.
پس‌از جمع‌آوری داده‌ها، دستگاه رمزگذار صوتی امواج مغزی تولیدشده در قشر شنوایی را خواند و از آنها برای تبدیل آنچه که مغز شنیده بود به گفتار استفاده کرد. سپس صدای تولیدشده با سامانه هوش‌مصنوعی از هرگونه اصوات مزاحم پاک و درنهایت، داده‌ها برای شنوندگانی بیرون از این آزمایش پخش شد. به‌گفته نیما مسگرانی، شنوندگان تا 75 درصد مواقع توانستند صداها را بفهمند و تکرار کنند که در مقایسه با تلاش‌های قبلی به‌طور متوسط بی‌نظیر است. او همچنین پیش‌بینی می‌کند که این فناوری دست‌کم تا یک دهه آینده در سطح جهانی در دسترس خواهد بود و هرچند امکان انجام اندازه‌گیری‌های الکتروکورتیکوگرافی (در تماس مستقیم با کورتکس مغز) محدود است، اما به‌هررو، این آزمایش می‌تواند پایه و اساس تبدیل افکار انسان به گفتار باشد. گام بعدی، اصلاح الگوریتم‌ها است تا بتوانند کلمات و جملات پیچیده را رمزگشایی کنند، تاحدی‌که این فناوری در آینده، واقعا بتواند به نقطه عطفی تبدیل شود که نه‌فقط در زندگی روزمره، که برای رفاه بیمارانی که به‌دلیل بیماری‌های تخریب نورونی و آسیب‌های مغزی نمی‌توانند صحبت کنند هم مفید باشد.
الگوریتمی برای تبدیل فعالیت مغزی به جملات
پس‌از مطالعات سال ۲۰۱۹ دانشمندان دانشگاه کلمبیا، گروهی از پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در سال ۲۰۲۰ الگوریتمی را توسعه دادند که قادر است امواج مغزی را پردازش و آنها را به جملات معنا‌دار تبدیل کند. براساس داده‌های این محققان که در نشریه تخصصی نیچر نوروساینس منتشر شده است، میانگین میزان خطای این مدل برابر با ۳ درصد است. جوزف ماکین، متخصص یادگیری ماشین در این پژوهش می‌گوید: «واسط‌های ذهن و ماشین موفقیت محدودی در رمزگذاری فعالیت‌های عصبی نشان می‌دهند و قادر به رمزگشایی قطعات کلمات یا جملات خاص ساده هستند.» کار ماکین و گروهش با مشارکت چهار داوطلب شروع شد که در مغز آنها هم الکترودهایی برای نظارت بر تشنج‌های صرع کاشته شده بود. از داوطلبان خواسته شد تا حدود ۵۰ جمله مختلف را چندبار با صدای بلند بخوانند: جملات ساده‌ای چون «تینا ترنر یک خواننده پاپ است» یا «آن دزدها ۳۰ جواهر را دزدیدند». و هم‌زمان دانشمندان فعالیت مغز آنها را ثبت کردند. سپس الگوریتم هوش‌مصنوعی که برای تبدیل سیگنال‌های مغز به نمایش‌های انتزاعی، در قالب رشته‌های عددی طراحی شده بود، این داده‌های جمع‌آوری‌شده را پردازش کرد. در مرحله بعد، این رشته‌های عددی را کلمه به کلمه رمزگشایی کرد تا جملات تولید شوند. درطول مرحله آزمایش، سامانه ابتدا جملات بی‌معنی تولید می‌کرد، اما زمانی‌که «یاد گرفت» کدام جملات به کدام رشته‌ها متصل‌اند و کدام کلمات بیشتر با هم ظاهر می‌شوند، نتایج بهبود یافت. هرچند دقت تشخیص از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما به‌طور متوسط فقط در ۳ درصد جملات خطا شناسایی شد.
انتهای پیام/
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت